zondag 11 maart 2018

Persoonlijke groei is iets dat je zelf wilt



Als mensen in mijn praktijk komen dan hebben ze een vraag. Omdat het ergens niet lekker loopt. Knelt. De aanleidingen zijn even divers als er mensen zijn, maar altijd is er dat ene besef; je gaat er iets aan doen. En dat betekent dat er dingen gaan veranderen en bewegen in jezelf. Maar ook in je omgeving. Eerst de mensen dichtbij je, daarna wellicht verder. Het ‘ripple effect’ treedt op. En jij… bent de eerste druppel.

Persoonlijke ontwikkeling versus persoonlijke groei

Word je gecoacht, dan ga je je ontwikkelen en ontstaat er wellicht groei. In mijn optiek zit er een verschil tussen persoonlijke ontwikkeling en -groei. Ontwikkeling heeft te maken met het leren van vaardigheden en competenties. Het maakt je effectiever, je pakt de dingen anders aan, gaat inzien wat niet meer werkt en je gaat dingen anders doen. Top! Groei gaat een laagje dieper. Waarom? Bij persoonlijke groei is je kern betrokken. Om bij die kern te komen heb je vaak weerstand te overwinnen. Je leert dingen af, je laat overtuigingen en belemmeringen los die je niet meer helpen of zelfs stagneren in je groei. Afdalen naar de kern kan gepaard gaan met angst; je laat je veiligheid los. Persoonlijke groei is eigenlijk heel paradoxaal: je laat los (wat dan ook) maar daardoor krijg je meer. Innerlijk groeien brengt je dus in contact met je kern. Het verbetert de kwaliteit van je leven en indirect ook dat van anderen.

Basisrecept voor persoonlijke groei

Om persoonlijk te groeien zijn twee ‘basis ingrediënten’ nodig. Als eerste: je moet het willen. Echt willen vanuit jezelf. Voeg daaraan toe: de bereidheid om te oefenen. Dat betekent ook volhouden als het lastig wordt; zonder je eerste ingrediënt ‘écht willen’ zwakt het proces af en stranden je goede bedoelingen ergens halverwege de rit. Je kunt 100 coachsessies doen, maar als je er niet mee aan de slag gaat, is het net als reisgidsen lezen, je reis boeken en dan niet gaan. Wel heb ik goed nieuws; als je erin gaat en je houdt vol, dan is het de reis die je gaat maken meer dan waard!

Is het dan erg als je halverwege het proces stopt? Nee, helemaal niet. Je kunt jezelf afvragen of je er dan al klaar voor was. Knelt dat wat niet lekker loopt wel hard genoeg? Misschien is de tijd in jou of je omgeving er nog niet rijp voor.

Voelen of je er klaar voor bent

Maar hoe weet je nou of je er klaar voor bent? Of je het echt wilt? Dat kan je voelen. En dat kan best eng zijn in het begin. Je laat wellicht je veilige en geborgen kaders los. Met de bijbehorende overtuigingen (‘zo doen we dit’). Je vaart uit je veilige (maar knellende) haven de misschien wel woeste zee op. Je hebt geen idee wat je te wachten staat. Alle andere schepen blijven wel in de haven. Sluit je ogen eens en stel je het maar eens voor. Wil je het dan nog steeds? Hmmm… je gaat ervoor. Toch?

Je kunt dat verder checken bij jezelf door je bewust te worden van hoe vaak je ‘ik moet’ of ‘dat moet’ zegt. Hardop of in jezelf. Moeten geeft vaak aan dat je er niet voor kiest om iets te doen, maar dat je gewoon veronderstelt dat het erbij hoort. Moeten heeft dus vaak te maken met een soort van automatische piloot. Door veel te moeten zet je jezelf onder druk. Je moet dan zoveel en je komt minder toe aan de dingen die je zelf belangrijk vindt of die bij jou passen. Moeten is neutraler dan willen. Met ‘ik wil’ geef je aan dat je ergens voor kiest. Bij ‘ik moet’ lijkt het er meer op dat een ander het je oplegt – wat in feite ook zo is. Je hebt geen keus en bent dus minder verantwoordelijk. Probeer maar om elke keer als je ‘ik moet’ zegt, dat te veranderen in ‘ik wil’. Zonder aarzeling kan je dan de vervolgvraag aan jezelf stellen: ‘wil ik dat wel écht?’. Zodra je voelt ‘ja. ik wil’, dan sta je stevig aan het begin van de verandering.

Intrinsiek gemotiveerd zijn

Het pad van innerlijke groei vraagt om motivatie. De brandstof voor motivatie is interesse. Interesse in wie jij bent. Wie je wérkelijk bent. In alle puurheid. Van binnen. Interesse hebben in je diepere drijfveren. Niet de wens om een kopie van iemand anders te worden, je rolmodel bijvoorbeeld. Werkelijke motivatie zorgt ervoor dat je blijft zoeken. Niet opgeeft. Voorbij je ongemakken. Voorbij die blokkade. Je voelt namelijk dat er méér is. Is dat hard werken en soms helemaal niet leuk? Dat zou best kunnen. Is het het waard? Oh ja. Helemaal.

Er is iets heel moois aan knelpunten in jezelf. Het laat iets zien: jouw thema(s) of levenslessen in dit leven. En ze weten je moeiteloos vinden. Telkens weer. Tot vervelens toe. Daar hoef je niets voor te doen. Je knelpunten blijven net zo lang bij je aankloppen tot je het snapt. Dan mag jij in actie komen en gaan doen. Je ‘pakt’ het, kijkt het aan en gaat er mee aan de slag. Je gaat er doorheen zoals dat zo mooi heet.

Zet jezelf niet vast in een manier

Persoonlijke ontwikkeling is mooi. Maar het leven gaat voor mij niet over de vorm of over manieren, het gaat erom jou als persoon te laten groeien. Er zijn vele leraren, maar let op dat je zijn of haar manier niet als dé manier gaat zien. Gaat het alleen nog maar over de manier (de vorm) dan droogt het wérkelijk leven volgens je eigen persoonlijkheid, je kern, op. Manieren zijn heel nuttig om je op een spoor te zetten, zeker, maar het is NIET de essentie. Die ligt in je kern.

Als je jezelf vastzet in de vorm (in een manier) en daarin nauwelijks nog kunt bewegen, dan ontneem je jezelf de kans tot persoonlijke groei. Vormen veranderen, de maatschappij verandert, de wereld om je heen verandert. Continue. Dus pak die volgende stap, ga een laagje dieper, beweeg mee in je eigen ritme en tempo, dán ontdek je mogelijkheden tot jouw persoonlijk groei. En alsjeblieft, kies daarin je eigen weg! Ga voor wat bij jou past. Wat iedereen ook zegt. Geef jezelf die ruimte. Het werkt ook andersom: geef zelf anderen ook de ruimte om te doen wat zij willen en wat past bij hen.

Groei uit tot de fijnste versie van jezelf

Volgens mij gaat het er niet om dat je een meester wordt in leven. Nee, het gaat erom dat je door te leven ontdekt wie JIJ bent, wat je te leren en los te laten hebt. Wat je levenslessen zijn. Hoe jij bent in je kern. Zodat je verder kunt groeien. Dát is de essentie. Om dat te bereiken moet je telkens weer op zoek gaan naar de verbinding met jezelf. Via je hart. Voelen waar het knelt, wat je te doen hebt. Heb interesse in jezelf, kom in actie en groei uit tot de fijnste versie van jezelf. En voor je het weet veroorzaak je het ‘ripple effect’ en maak je via jezelf de wereld een stukje mooier.


In mijn praktijk 'Puur op gevoel Coaching' en in mijn workshops begeleid ik mensen die (meer) in contact willen komen met het gevoel, zodat er ervaren van binnenuit ontstaat. Dat werkt heel bevrijdend, zorgt voor inzichten en maakt dat je gaat leven vanuit wie je ten diepste bent. Wil je meer weten? Neem dan contact met mij op voor een intakegesprek.
Wil je een berichtje ontvangen als er een nieuw artikel verschijnt? Schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief.