In de zomer van 2014 zag ik een bericht op Facebook van de HEMA: bloggers gezocht! Ik reageerde en kreeg toen het bericht dat ik was geselecteerd voor de HEMA blog Academy op het hoofdkantoor in Amsterdam. Tof! Sinds die dag ben ik één van de 1.000 academy bloggers die zo nu en dan voor en over de HEMA schrijft. Mijn blogs verschijnen op de website van de HEMA, maar je kan ze ook allemaal hier lezen - op mijn eigen blog.
Deze blog verscheen op 17 oktober 2014 op de HEMA blogpagina.
**
Als ik 's ochtends mijn neus buiten steek ruik ik het. De aarde-achtige geur van vochtige bladeren op de grond en mist die als dauwdruppels aan spinnenwebben blijft kleven. Jep, bijna herfst! Voor mij het signaal om de mand met sjaals en handschoenen om te kieperen en aan een grondige inspectie te onderwerpen. Ja hoor, dat dacht ik al. De warmhouders van onze kinderen zijn gekrompen. Bijna alles is te klein geworden.
Op naar de HEMA, één van mijn favoriete adressen voor mutsen, sjaals en handschoenen voor de kids. Al die prachtige exemplaren gaan door mijn handen en kunnen rekenen op mijn goedkeurende blik. Felgekleurd, stoer, met bloemetjes erop of helemaal crèmekleurig. Leuk, leuk. Het levert ook direct een aardig dilemma op. Want welke moet ik nou nemen?
Dan valt mijn oog ineens op een prachtige handgemaakte 'babysjaal met een goed verhaal' uit de collectie van 'Return to Sender', een organisatie waar HEMA alweer een aantal jaar mee samenwerkt. Met de winst uit de verkoop van duurzame artikelen kan Return to Sender investeren in lokale producten en educatieve projecten, om zo ontwikkeling te bevorderen in de armste gebieden van de wereld. Kijk, daar word ik oprecht blij van.
Deze sjaal komt uit Thailand, is zacht, niet zo dik als een echte wintersjaal en superpraktisch door het gaatje waar je 'm doorheen kan halen. Die blijft wel zitten! Een echte 'tussendoor sjaal' dus. Of bestaat dat niet? Hoe dan ook, hij is perfect voor de - toch al best wel frisse - ochtenden op de fiets. Het lieve roze gebreide strikje dat erop zit, maakt het helemaal af.
Mijn dochter is totaal in de zevende hemel als ik haar de sjaal laat zien. Hij past perfect bij de prinsessenfase waar ze dik in zit. De sjaal mag niet meer af en wordt aan iedereen trots getoond. En ik? Ik straal ook, want wat ziet ze er heerlijk gelukkig en warm uit. Dat is toch goud waard?
Deze blog verscheen op 17 oktober 2014 op de HEMA blogpagina.
**
Als ik 's ochtends mijn neus buiten steek ruik ik het. De aarde-achtige geur van vochtige bladeren op de grond en mist die als dauwdruppels aan spinnenwebben blijft kleven. Jep, bijna herfst! Voor mij het signaal om de mand met sjaals en handschoenen om te kieperen en aan een grondige inspectie te onderwerpen. Ja hoor, dat dacht ik al. De warmhouders van onze kinderen zijn gekrompen. Bijna alles is te klein geworden.
Op naar de HEMA, één van mijn favoriete adressen voor mutsen, sjaals en handschoenen voor de kids. Al die prachtige exemplaren gaan door mijn handen en kunnen rekenen op mijn goedkeurende blik. Felgekleurd, stoer, met bloemetjes erop of helemaal crèmekleurig. Leuk, leuk. Het levert ook direct een aardig dilemma op. Want welke moet ik nou nemen?
Dan valt mijn oog ineens op een prachtige handgemaakte 'babysjaal met een goed verhaal' uit de collectie van 'Return to Sender', een organisatie waar HEMA alweer een aantal jaar mee samenwerkt. Met de winst uit de verkoop van duurzame artikelen kan Return to Sender investeren in lokale producten en educatieve projecten, om zo ontwikkeling te bevorderen in de armste gebieden van de wereld. Kijk, daar word ik oprecht blij van.
Deze sjaal komt uit Thailand, is zacht, niet zo dik als een echte wintersjaal en superpraktisch door het gaatje waar je 'm doorheen kan halen. Die blijft wel zitten! Een echte 'tussendoor sjaal' dus. Of bestaat dat niet? Hoe dan ook, hij is perfect voor de - toch al best wel frisse - ochtenden op de fiets. Het lieve roze gebreide strikje dat erop zit, maakt het helemaal af.
Mijn dochter is totaal in de zevende hemel als ik haar de sjaal laat zien. Hij past perfect bij de prinsessenfase waar ze dik in zit. De sjaal mag niet meer af en wordt aan iedereen trots getoond. En ik? Ik straal ook, want wat ziet ze er heerlijk gelukkig en warm uit. Dat is toch goud waard?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten